11.Sınıf Tarih 2.Dönem Başı Sınav - Klasik

Sanayi Devrimi, insan ve hayvan gücüne dayalı üretim tarzından makine gücüne dayalı üretim tarzına geçişi ifade eder. Bu üretim tarzının ortaya çıkışında, Avrupa'daki bilimsel gelişmeler ve teknik buluşlar etkili olmuştur.

Sömürgecilik faaliyetleri, Avrupa devletlerinin ekonomik ve siyasi güçlerini artırmalarına yardımcı olmuştur. Ancak bu faaliyetler, sömürge ülkelerinde olumsuz sonuçlar doğurmuştur. Sömürge ülkelerinin doğal kaynakları yağmalanmış, yerel kültürleri tahrip edilmiş ve halkları yoksullaştırılmıştır.

Sultan II. Abdülhamid Dönemi'nde sosyal yardım alanında önemli adımlar atılmış ve birçok kurum kurulmuştur. Bu kurumlar, ihtiyaç sahibi kişilere yardımda bulunmuş ve toplumsal dayanışmayı güçlendirmiştir.

Bu proje, Rus Çariçesi II. Catherine tarafından ortaya atılmıştır. Catherine, Osmanlı Devleti'ni zayıf düşürmek ve topraklarını ele geçirmek için bu projeyi geliştirmiştir. Proje, Osmanlı topraklarının Yunanlar, Ermeniler ve Bulgarlar gibi Hristiyan halklar arasında paylaştırılmasını ve Bizans İmparatorluğu'nun yeniden kurulmasını öngörmektedir.

Sened-i İttifak, Osmanlı Devleti'nde merkezi otoriteyi güçlendirmek ve âyanların isyanlarını önlemek amacıyla hazırlanmıştır. Ancak bu belge, âyanların gücünü tam olarak sınırlandıramamıştır. Daha sonraki yıllarda âyanlar yeniden isyanlar çıkararak devletin otoritesine meydan okumuştur.

Islahat Fermanı'nın ilanı, Osmanlı Devleti'nin iç siyasetinde ve dış ilişkilerinde önemli değişikliklere yol açmıştır. Osmanlı Devleti, bu ferman ile gayrimüslimlere Müslümanlarla eşit haklar tanımış ve böylece Batı devletlerinin baskısından kurtulmayı amaçlamıştır. Ancak, fermanın uygulanması sırasında yaşanan sorunlar ve devletin otoritesinin zayıflaması, iç siyasetinde hoşnutsuzluğa yol açmıştır. Ayrıca, fermanın ilanından sonra Avrupa devletleri Osmanlı Devleti'nin iç işlerine daha fazla müdahale etmeye başlamış ve bu durum devletin bağımsızlığını ve egemenliğini zedelemiştir.

Osmanlı Devleti, Balkanlardaki toprak kayıplarının sonucunda önemli bir güç kaybına uğramıştır. Bu durum, Osmanlı Devleti'nin Avrupa'daki konumunu zayıflatmış ve imparatorluğun dağılmasının hızlanmasına neden olmuştur.

Kilise, ekonomik faaliyetleri kontrol altında tutmaya çalışıyordu. Bu nedenle, ticaret ve üretim gibi faaliyetlere katılımı sınırlandırıyordu. Ayrıca, vergiler ve diğer yükümlülükler aracılığıyla ekonomik faaliyetleri denetliyordu. Bu durum, ekonomik gelişmeyi olumsuz yönde etkiliyordu.

Modern eğitim kurumları, Osmanlı Devleti'nde XIX. yüzyılda açılmaya başlanmıştır. İlk modern eğitim kurumları, askeri okullar olmuştur. Modern eğitim kurumlarının açılmasının sebebi, Osmanlı Devleti'nin Batı devletleriyle rekabet edebilmek istemesidir. Modern eğitim kurumlarında, fen bilimleri ve matematik gibi dersler okutulmaya başlanmıştır. Modern eğitim kurumlarının açılmasıyla birlikte, Osmanlı Devleti'nde eğitim sistemi çağdaşlaşmıştır. Modern eğitim kurumlarının açılması, Osmanlı Devleti'nin ekonomik gelişmesine katkıda bulunmuştur. Modern eğitim kurumlarının açılmasıyla birlikte, Osmanlı Devleti'nde eğitim seviyesi yükselmiştir. Modern eğitim kurumlarının açılması, Osmanlı Devleti'nde aydınlanma hareketinin yayılmasına katkıda bulunmuştur. Modern eğitim kurumlarının açılması, Osmanlı Devleti'nde siyasi ve toplumsal değişimlere yol açmıştır. Modern eğitim kurumlarının açılması, Osmanlı Devleti'nin uluslararası alanda saygınlığının artmasına katkıda bulunmuştur.

Sanayi Devrimi, insan ve hayvan gücüne dayalı üretim tarzından makine gücüne dayalı üretim tarzına geçiştir. Sanayileşme, Sanayi Devrimi'nin sonucunda ortaya çıkan süreçtir. Tarımsal üretim, tarım toplumunda yapılan üretimdir. Tarım toplumundan sanayi toplumuna geçiş, Sanayi Devrimi ile gerçekleşmiştir. İplik makinesi, Sanayi Devrimi'nde icat edilen ve iplik üretimini hızlandıran bir makinedir. Kadın ve çocuk işçiler, Sanayi Devrimi'nden sonra fabrikalarda düşük ücretlerle çalıştırılmaya başlanan işçilerdir. Usta-çırak kavramı, geleneksel üretim tarzında kullanılan bir kavramdır. Patron-işçi kavramı, Sanayi Devrimi'nden sonra ortaya çıkan bir kavramdır. Fabrikalarda işçi sınıfının oluşumu, Sanayi Devrimi'nin sonucunda gerçekleşmiştir. Köylerden kentlere göç, Sanayi Devrimi'nden sonra fabrikalarda işçi olarak çalışmak için köylülerin kentlere göç etmeleridir.

Yeniçeri Ocağı, 1826 yılına kadar Osmanlı Devleti'nin düzenli ordusuydu. Nizam-ı Cedit Ordusu, Sultan III. Selim tarafından 1792 yılında kurulan düzenli orduydu. Asâkir-i Mansûre-i Muhammediye Ordusu, Yeniçeri Ocağı'nın kaldırılmasından sonra kurulan düzenli orduydu. Sekban-ı Cedit, Sultan II. Mahmud döneminde kurulan ve Nizam-ı Cedit Ordusu'nun öncüsü olan birlikti.

Sened-i İttifak, yerel siyasi aktörlerin istekleri üzerine ilan edilmiştir. Tanzimat Fermanı, devletin Avrupa siyasi sistemine entegrasyonunu sağlamak amacıyla ilan edilmiştir. Islahat Fermanı, Avrupalı devletlerin baskısıyla ilan edilmiştir. Kanun-ı Esasi, Osmanlı Devleti’nde meşrutiyet yönetimine geçilmesini sağlayan fermandır.

1. Kanun-ı Esasi, padişaha geniş yetkiler vermesi nedeniyle anayasayı etkisiz kılmıştır. 2. Sened-i İttifak, Avrupa’daki kralların yetkilerini sınırlandırma çalışmalarının tam karşılığı olmasa da yönetimde bazı düzenlemeler getirmesi yönüyle önemlidir. 3. Tanzimat Fermanı, Sultan II. Abdülhamid döneminde çıkarılmıştır. 4. Islahat Fermanı, siyasal örgütlenme ve toplantı hakkı tanınmıştır. 5. Meclis-i Umûmi, Osmanlı Devleti’nin mevcut idari bölgeleriyle merkeze bağlı ve imtiyazlı eyaletleri, bölünmez bir bütündür. Ayrılık kabul etmez. 6. Meclis-i Mebusan, Osmanlı Devleti’nde seçimle belirlenen ilk mecliştir. 7. Meclis-i Âyan, padişah kutsaldır ve icraatlarından dolayı sorumlu tutulamaz. 8. İttihat ve Terakki Cemiyeti, Sultan II. Abdülhamid tahttan indirilmiştir. 9. Ahrar Fırkası, II. Meşrutiyet Dönemi’ndeki ilk seçimlere katılan siyasi parti. 10. 31 Mart Vakası, II. Meşrutiyet Dönemi’ndeki ilk seçimlere katılan siyasi parti.