12.Sınıf Coğrafya 1.Dönem 2.Yazılı - Açık Uçlu Sorular

Karabük, XX. yüzyılın başlarına kadar tarımın temel geçim kaynağı olduğu küçük bir yerleşim yeridir. Ancak 1937 yılında demir çelik fabrikasının kurulması, şehrin hızlı bir sanayileşme ve şehirleşme sürecine girmesine neden olmuştur. Bu durum, ekonomik faaliyetlerin de değişmesine yol açmıştır. Fabrikanın kurulmasıyla birlikte tarım faaliyetleri yerini sanayi faaliyetlerine bırakmıştır.

Akıllı şehirler, teknolojinin yardımıyla şehirlerin sorunlarına çözüm üretmeyi amaçlamaktadır. Bu şehirlerde, akıllı trafik sistemleri, akıllı enerji yönetimi, akıllı atık yönetimi gibi uygulamalar kullanılarak şehirlerin verimliliği ve sürdürülebilirliği artırılmaktadır. Akıllı şehirler, şehirlerde yaşayan insanların yaşam kalitesini iyileştirmenin yanı sıra, çevre sorunlarının azaltılmasına da katkıda bulunacaktır.

İşlevsel bölgeler, genellikle tek merkezi olan bölgelerdir. Bu merkezde yönetim, planlama, eğitim, sağlık, barınma, ulaşım, ticaret, istatistik vb. faaliyetler yürütülür. Merkezler, hizmet koluna bağlı yürütülen faaliyetlerin kontrol edildiği ve düzenlendiği bir odak konumundadır. Bu nedenle, işlevsel bölgelerin oluşumunda merkezlerin etkisi daha fazladır.

DAP Bölgesi, tarım ve hayvancılık potansiyeli yüksek bir bölgedir. Ancak, bu sektörlerin gelişimi için gerekli olan altyapı ve yatırımlar yetersizdir. Bu nedenle, bu sektörlerin geliştirilmesi için öncelikle altyapı ve yatırımların yapılması gerekmektedir. Ayrıca, bölgenin sahip olduğu kültürel ve doğal zenginliklerin değerlendirilmesi ile turizm sektörünün geliştirilmesi de bölgenin kalkınması için önemli bir fırsattır. Sanayi sektörünün geliştirilmesi için ise bölgenin sahip olduğu insan kaynağının ve doğal kaynaklarının değerlendirilmesi gerekmektedir.

DOKAP Bölgesi, çay ve fındık üretiminde Türkiye'de ilk sırada yer almaktadır. Bu nedenle, tarım faaliyetleri bölgenin en önemli geçim kaynağıdır.

Ovit Tüneli'nin hizmete girmesiyle Ovit Dağı Geçidi'ndeki trafik yoğunluğu azalmıştır. Bu durum, Ovit Dağı Geçidi'nde yaşanan ulaşım aksaklıkları ve kaza riskini azaltmıştır. Ayrıca, Ovit Tüneli'nin hizmete girmesiyle Ovit Dağı Geçidi'ndeki ulaşım süresi kısalmıştır. Bu durum, bölgenin ekonomik gelişimine katkı sağlamıştır.

Doğal faktörler, kara yolu ulaşımının gelişmesinde en önemli engellerden biridir. Türkiye'nin dağlık ve engebeli bir coğrafyaya sahip olması, yol yapım maliyetini artırmış ve ulaşımın gelişmesini zorlaştırmıştır. Örneğin, Bolu Dağı'ndaki tünellerin ve viyadüklerin yapımında büyük maliyetler harcanmıştır. Beşerî faktörler ise kara yolu ulaşımının gelişmesinde olumlu bir etkiye sahiptir. Sanayileşme ve kentleşmenin hızlanması, kara yolu ulaşımına olan talebi artırmıştır. Sanayi tesislerine hammadde ve işçi taşınması, mamul ürünlerin pazarlara ulaştırılmasında kara yolu ulaşımından yararlanılmaktadır. Kentleşmenin artması ile birlikte şehirler arası ulaşım ihtiyacı da artmıştır. Teknolojik gelişmeler, kara yolu ulaşımının daha hızlı ve konforlu hale gelmesini sağlamıştır. Kara yolu araçlarının motor gücünün artması, yol yapım tekniklerinin gelişmesi, kara yolu ulaşımının hızını ve kapasitesini artırmıştır. Bu gelişmeler, kara yolu ulaşımının daha tercih edilebilir hale gelmesini sağlamıştır.

Bu bölgeler, dünya ticaretinin yaklaşık %88'ini elinde bulundurmaktadır.

Bu sektörlerde üretilen ürünler, internet ve diğer iletişim araçları sayesinde kolaylıkla taşınabilmektedir. Aynı zamanda, bu sektörlerde üretilen ürünlerin kalitesi ve rekabet gücü, ülkelerin ekonomik kalkınmasında önemli rol oynamaktadır.

Şiirde, Bursa'nın geçmişteki ihtişamına ve önemine vurgu yapmak için, şehrin eski camileri, türbeleri ve bahçeleri gibi tarihi ve kültürel yapılarına yer verilmiştir. Bu yapılar, şiirde geçmiş zamanın güzelliğini ve önemini temsil etmektedir. Ayrıca, şiirde geçen "rüyadan arta kalmanın hüznü" gibi ifadeler, Bursa'nın geçmişindeki güzel günlerin artık geride kalmış olmasına duyulan hüzün duygusunu yansıtmaktadır.

Menşe adı, bir ürünün tüm veya esas niteliklerinin, belirli bir coğrafi alana ait doğal ve beşerî unsurlardan kaynaklandığı ve bu ürünün üretimi, işlenmesi ve diğer aşamalarının tümünün belirlenen coğrafi sınırlar içinde gerçekleşmesi durumunda verilen coğrafi işarettir.

Turizm, bir ülke ekonomisi için önemli bir gelir kaynağıdır. Ancak, turizm faaliyetlerinin çevresel, sosyal ve ekonomik etkilerinin dikkate alınmaması durumunda, turizmin sürdürülebilirliği tehlikeye girebilir. Bu nedenle, turizmin sürdürülebilirliği için koruma-kullanma dengesi gözetilerek turizm faaliyetlerinin yürütülmesi gerekmektedir.

Türkiye'ye gelen turist sayısı ve turizm gelirleri, 1980'lerden itibaren önemli bir artış göstermiştir. Bu artış, turizm faaliyetlerinin ekonomik etkilerini de artırmıştır. 2021 yılında Türkiye'ye gelen turist sayısı 42,2 milyonu, turizm gelirleri ise 28,5 milyar doları bulmuştur. Turizm faaliyetlerinin ekonomik etkileri, aşağıdaki gibi sıralanabilir: * Döviz girdisi sağlayarak ödemeler dengesinin iyileştirilmesi: Türkiye'ye gelen turistler, harcamalarının büyük bir kısmını döviz cinsinden yapmaktadır. Bu sayede turizm, ülkeye önemli bir döviz girdisi sağlamaktadır. 2021 yılında turizm gelirlerinin GSYH'deki payı %4,3 olmuştur. * İstihdam yaratılması: Turizm faaliyetleri, doğrudan ve dolaylı olarak birçok alanda istihdam yaratmaktadır. 2021 yılında turizm sektöründe yaklaşık 2,5 milyon kişi istihdam edilmiştir. * Diğer sektörlerin gelişmesine katkı sağlanması: Turizm faaliyetleri, diğer sektörlerin gelişmesine de katkı sağlamaktadır. Örneğin, turizm faaliyetlerinin gelişmesi ile inşaat, ulaşım, konaklama, yiyecek-içecek gibi sektörlerde de büyüme yaşanmaktadır. * Kültürel etkileşimin artırılması: Turizm faaliyetleri, farklı kültürler arasında etkileşimi artırmaktadır. Bu sayede kültürel zenginlik artmakta ve hoşgörü anlayışı gelişmektedir. * Ülkenin tanıtımına katkı sağlanması: Turizm faaliyetleri, ülkeyi tanıtarak turizm potansiyelinin artmasına katkı sağlamaktadır.

1. Türkiye, sahip olduğu doğal güzellikleri, tarihi ve kültürel özellikleri ile dünyanın önde gelen ülkelerinden biridir. Bu açıdan oldukça geniş imkânlara sahip olan Türkiye'de ne- redeyse her şehrin kendine ait doğal ve kültürel miras unsurları bulunmaktadır. 2. Türkiye'de 2023 yılı itibarıyla UNESCO Dünya Miras Listesi'ne kayıtlı 19 adet kültür varlığı bulunmaktadır. Buna ek olarak ülke sınırları içinde bulunan 84 adet varlığın da ilgili listeye dâhil edilmesi için farklı zamanlarda adaylık başvurusu yapılmıştır. 3. Somut olmayan kültürel miras unsurları, bir toplumun geleneklerini, inançlarını, yaşam tarzını, sanatını, edebiyatını ve müziğini yansıtan unsurlardır. Bu unsurlar, bir toplumun kültürel kimliğinin önemli bir parçasıdır. 4. Coğrafi işaretler, belirgin bir niteliği, ünü veya diğer özellikleri bakımından ait olduğu yöre, alan, bölge veya ülke ile özdeşleşmiş ürünü gösteren işaretlerdir. Coğrafi işaretler, menşe adı ya da mahreç işareti olarak tescil edilir. 5. Menşe adı, bir ürünün tüm veya esas niteliklerinin, belirli bir coğrafi alana ait doğal ve beşerî unsurlardan kaynaklandığı durumlarda verilen bir işarettir. 6. Mahreç işareti, bir ürünün üretimi, işlenmesi veya diğer aşamalarından en az birinin, belirli bir coğrafi alan içinde gerçekleşmesi durumunda verilen bir işarettir. 7. Geleneksel ürün, menşe adı veya mahreç işareti kapsamına girmeyen ve geleneksel anlamda en az otuz yıl süreyle kullanıldığı kanıtlanan ürün adıdır. 8. Geleneksel ürünler, bir toplumun kültürel kimliğinin önemli bir parçasıdır. Bu unsurlar, bir toplumun geçmişini, bugününü ve geleceğini yansıtır. 9. Türkiye, sahip olduğu doğal ve kültürel miras unsurlarını korumak ve geleceğe taşımak amacıyla ulusal ve uluslararası düzeyde çalışmalar yapmaktadır. Bu çalışmalar kapsamında, doğal ve kültürel mirasın korunması ve geliştirilmesi için çeşitli politikalar ve projeler hayata geçirilmektedir. 10. Türkiye'nin sahip olduğu doğal ve kültürel miras unsurları, aynı zamanda ülke ekonomisine de önemli katkılar sağlamaktadır. Bu unsurlar, turizm, tarım, sanayi ve el sanatları gibi sektörlerde önemli bir potansiyele sahiptir.